Czwórka w Jeepie

1 września 1945 r. nadszedł ten czas. Wojska czterech mocarstw okupacyjnych pod wodzą swoich wysokich komisarzy Clarka (USA), Koniewa (ZSRR), Mc Creery’ego (Wielka Brytania) i Béthouarta (Francja) zajęły swoje strefy w Wiedniu.

Sektor amerykański obejmował okręgi, 7, 8, 9, 17, 18, 19. Brytyjczycy posiadali okręgi 3, 5, 11 (bez Albern) 12, 13. Sektor francuski składał się z okręgów 6, 14, 15 i 16. Wojska radzieckie zajmowały okręgi 2 (z Albernem), 4, 10, 20, 21 i 22.

Miasto Wewnętrzne było administrowane wspólnie przez cztery mocarstwa okupacyjne i nazywane było również strefą międzysojuszniczą. Siedzibą międzysojuszniczego dowództwa był Pałac Sprawiedliwości. Przewodniczenie odbywało się rotacyjnie co miesiąc.
Podstawowym założeniem czterowładzy było to, że wszystkie ważne urzędy państwowe i administracyjne znajdowały się w Wewnętrznym Mieście. Gdyby ten okręg był kontrolowany tylko przez jednego z czterech aliantów, mógłby on wywierać nacisk na władze austriackie, a także na rząd.

Four in a Jeep, jak nazwano międzynarodowy patrol, początkowo składał się z trzech żołnierzy i rozpoczął służbę 5 sierpnia 1945 roku. We wrześniu 1945 roku Francuz dołączył do nich jako czwarty człowiek. Zapewniało to porządek i bezpieczeństwo dla ludności cywilnej i członków armii sojuszniczej.

Ponieważ pojazdy były w zasadzie dostarczone przez armię amerykańską, Amerykanie byli również kierowcami. O Czwórce w Jeepie w latach 50. powstał też szwajcarski film. Istnienie Międzynarodowego Patrolu zakończyło się 14 września 1955 roku.

Nie tylko administracyjne, ale także gospodarcze i ludzkie problemy z okupacją nurtowały wiedeńczyków. Koszty okupacji wynosiły początkowo 35% budżetu państwa.

Mimo wielu obciążeń otworzył się nowy świat: Amerykanie przywieźli do Wiednia paczki z opieką, papierosy i gumę do żucia. Brytyjczycy przynieśli kulturę wysoką: „British Council” i Henry’ego Moore’a, a Francuzi sztukę i modę.