Czego Gustav Klimt zazdrościł Egonowi Schiele? Gdzie urodził się Schiele i co łączyło go z czeskim Krumlovem? Jakie kwestie go zajmowały? Kiedy i jak umarł? Gdzie jest pochowany?
Urodzony 12 czerwca 1890 roku w Tulln an der Donau jako syn zawiadowcy stacji kolejowej Egon Leo Adolf Ludwig Schiele stał się jednym z najważniejszych malarzy ekspresjonizmu . Miał trzy siostry, jego matka pochodziła z Krumau w południowych Czechach . W związku z tym lubił też spędzać tam czas. Miał bliskie relacje ze swoją najmłodszą siostrą Gertie , ponieważ modelowała dla niego , gdy był jeszcze malarzem. Ojciec zmarł na syfilis, gdy Egon miał 15 lat. Jego ojciec chrzestny i wuj Leopold Czihaczek stał się jego opiekunem i mecenasem. Kiedy zaczął rysować, początkowo były to koleje, czemu trudno się dziwić, gdyż wychował się na stacji kolejowej w Tulln. Już w wieku 16 lat został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu , ale sztywna codzienna rutyna u profesora Christiana Griepenkerla nie odpowiadała mu, więc po dwóch latach opuścił akademię i założył własną, nową grupę artyst yczną. Był entuzjastą Gustava Klimta i doszło w 1907 roku do pierwszego spotkania osobiste. Klimt stał się jego ojcowskim przyjacielem i mentorem . Potrafił też przekonać o swoim talencie krytyka sztuki Artura Roesslera. Pod wpływem Maxa Oppenheimera odwrócił się bardziej od secesji w stronę ekspresjonizmu . Tematami Schielego były seksualność i śmierć, które wyrażał za pomocą kolorów w swoich obrazach. Klimt powiedział kiedyś, że zazdrości mu sposobu, w jaki na swoich obrazach przedstawia ten wyraz w oczach ludzi. Przejął on muzę Klimta – Wally Neuzil. Została modelką i kochanką Schielego. Przeniósł się z nią do Krumau i tam żyli w dzikim małżeństwie. Wizyty dzieci w pracowni Schielego również nie były uważane za dobre. Obaj przenieśli się do Neulengbach, gdzie Schiele został na krótko uwięziony za nieprzyzwoite rysunki nieletnich. Jego zła reputacja wyprzedziła go, ale po powrocie do Wiednia Gustav Klimt pomógł mu nawiązać kontakty z kolekcjonerami i właścicielami galerii, takimi jak przemysłowiec August Lederer. Schiele odniósł wielki sukces. W 1912 roku przeniósł się do nowej pracowni przy Hietzinger Hauptstraße, gdzie mieszkał do śmierci w 1918 roku. Pierwsza wojna światowa sprawiła, że Schiele został powołany do służby wojskowej . Zanim został przeniesiony do Pragi , ożenił się z mieszczanką Edith Harms, która mieszkała naprzeciwko pracowni z siostrą Adele . Chciał zatrzymać swoją kochankę Wally Neuzil , ale obie kobiety były przeciwne trójkątowi miłosnemu . Wally pojechał potem na front jako pierwszy ratownik, gdzie zmarła na szkarlatynę. Schiele wrócił do Wiednia w 1917 roku, gdzie został urzędnikiem i mógł na boku rysować. Kiedy 6 lutego 1918 roku zmarł Gustav Klimt, Egon Schiele narysował kilka obrazów śmierci . W 1918 roku kariera Schielego nabrała rozpędu. Poświęcona mu była 49. wystawa wiedeńskiej Secesji . Dziś wystawił słynne obrazy takie jak „Edith Schiele siedząca” czy „Przyczajona para ludzka (rodzina) oraz inne obrazy i rysunki. Jego gwiazda rosła i wyrabiał sobie nazwisko. Jesienią 1918 roku Egon Schiele, jak wielu innych, zachorował na hiszpańską grypę i zmarł na pandemię 31 października 1918 roku w wieku zaledwie 28 lat . Jego żona Edyta, w 6 miesiącu ciąży, zmarła trzy dni przed nim. Obaj zostali złożeni w honorowym grobie na cmentarzu w Ober-St-Veiter . Dziś obrazy Schielego są pożądane na całym świecie i osiągają najwyższe ceny na aukcjach. Aby podać przykład: Sotheby’s w 2011 roku wystawił na aukcji „Domy z kolorowym płótnem” za ok. 27,6 mln euro. Jego prace obejmują wiele kobiecych aktów, autoportretów, ale także obrazów krajobrazowych. Największa na świecie kolekcja Schiele znajduje się w Muzeum Leopolda, ale można go również spotkać w Belwederze i Albertinie. Wskazówka dotycząca podróży w czasieGorąco polecamy wizytę w Tulln, mieście, w którym urodził się Schiele. Do Tulln można dojechać pociągiem z Wiednia w 20 minut, miejsce narodzin znajduje się bezpośrednio przy głównym dworcu kolejowym, a specjalna ścieżka śladami Egona prowadzi przez miasto do Muzeum Schielego na Donaulände.
Źródło obrazu:
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Egon_Schiele_photo.jpg?uselang=de
