Jak naprawdę nazywał się Falco?
Kiedy rozpoczęła się jego kariera i jak się zakończyła?
Gdzie jest pochowany?
Z którym hitem nr 1 trafił na amerykańskie listy przebojów?
Co pozostało po jednym z największych austriackich muzyków?
Niejaki Johann „Hans” Hölzl urodził się w Wiedniu 19 lutego 1957 roku. W latach 1974-1982 mieszkał przy Ziegelofengasse 37, gdzie znajduje się tablica upamiętniająca jego dawny dom . Pod tym adresem znajduje się również restauracja „Altes Fassl” , w której Falco był częstym gościem.
Jego pierwszy światowy hit „Der Kommissar” został napisany na Ziegelofengasse.
Dorastał jako jedynak w skromnych warunkach w robotniczej dzielnicy Margarethen .
W rzeczywistości był trojaczkiem , ale niestety dwa pozostałe płody żyły tylko do trzeciego miesiąca ciąży.
Jego talent muzyczny i dobry słuch zostały wcześnie zauważone. Separacja rodziców doprowadziła do bliskich relacji z matką, Marią Hölzl . Falco uczęszczał do Piaristengymnasium i przeniósł się do Rainergymnasium w Margarethen, ale przedwcześnie opuścił szkołę.
Zrezygnował również z praktyki jako urzędnik biurowy, której chciała jego matka.
Co ciekawe, studiowanie muzyki w akademii muzycznej również nie było dla niego.
Z pewnością nie pasował do formy „konformistycznego” studenta i miał dość po jednym semestrze. Jego życiowym mottem było zostanie „prawdziwym muzykiem” .
W wieku 17 lat zgłosił się na ochotnika do wojska i zaczął grać na basie w zespole rockowym„Dradhiwaberl”, którego założycielem był Stefan Weber . W 1978 roku zmienił pseudonim sceniczny na Falco . Zainspirował go niemiecki skoczek narciarski z NRD Falko Weißpflog . W tym samym czasie założył swój własny zespół „Spinning Wheel”. Jego piosenka „Ganz Wien” została zbojkotowana przez radio , ponieważ zbyt wiele mówiła o wiedeńskiej scenie narkotykowej .
Jednak ta piosenka pomogła mu zdobyć pierwszy kontrakt płytowy . Jego przełom nastąpił wraz z chwytliwym utworem „Der Kommissar” w albumie Jesień 1981 roku.
Nagle Falco stało się znane w całej Europie a nawet do Kanady i USA . I z tekstem w języku niemieckim, pierwszą rapową piosenką białego człowieka! Produktywny czas rozpoczął się od teledysków do jego Single.
Owocna współpraca został utworzony za pomocą DoRo Production (Hannes Rossacher i Rudi Dolezal.
Pierwszy album Einzelhaft osiągnął szczyt austriackiej listy przebojów i stał się światowym hitem. Drugi album „Junge Römer” ukazał się w 1984 r., ale odniósł mniejszy sukces .
Przerzucił się na holenderskich producentów braci Bolland i wyprodukował album nr 3 z największym światowym hitem – „Rock me Amadeus” . Jego sukces był teraz nie do zatrzymania i dokonał międzynarodowego przełomu w latach 1985-87, a piosenka spędziła trzy tygodnie na 1. miejscu amerykańskiej listy przebojów w marcu 1986 roku. Żadna niemieckojęzyczna piosenka nigdy wcześniej tego nie osiągnęła. Falco stał się międzynarodową supergwiazdą , co jednocześnie wywarło na nim ogromną presję sukcesu.
Piosenki z tego albumu to „Vienna Calling” i kontrowersyjna piosenka „Jeanny”. Teledysk do Jeanny został uznany za gloryfikujący akt przemocy, ale mimo to piosenka odniosła sukces. Po wydaniu czwartego albumu „Emotional „, Falco kontynuował swoją karierę. Podróż dookoła świata.
Tęsknota dręczyło go bardziej niż pokusa wyjazdu do Ameryki . Powiedział kiedyś w wywiadzie „Często miałem okazję wyjechać do Ameryki.
Nie zrobiłem tego, ponieważ najlepszą rzeczą w amerykańskiej fladze są czerwone, białe i czerwone paski.
W 1988 roku wyprodukował album „Wiener Blut” (Wiedeńska Krew ), ale nie był on w stanie powtórzyć jego wcześniejszych sukcesów.
Album „Data de Groove” z 1990 roku również osiągnął jedynie umiarkowaną sławę.
Powrót miał nastąpić w latach 1992-1994.
Z albumem „Night Flight” i singlem „Titanic” ponownie odniósł sukces w Austrii.
W 1993 roku wystąpił przed 150 000 fanów na legendarnym deszczowym Donauinselfest.
Kolejny niespodziewany hit pojawił się w 1995 roku z piosenką „Mother the man with the coke is here”, który, dostosowany do czasów, poszedł w kierunku techno . Narkotyki, zwłaszcza kokaina, były głównym tematem w jego życiu.
Alkohol i problemy prywatne były zawsze obecne.
Był żonaty tylko raz, krótko, po tym jak jego dziewczyna urodziła mu córkę. Później test na ojcostwo wykazał, że nie był on prawdziwym ojcem. „Out of the Dark” była jedną z jego ostatnich piosenek.
Refren „Czy muszę umrzeć, abyżyć?” prawdopodobnie zapowiada coś złego . 6 lutego 1998 roku Falco zginął w tajemniczych okolicznościach w wypadku samochodowym niedaleko Puerto Plata na Dominikanie . Karaibska wyspa stała się jego adoptowanym domem. W jego krwi wykryto duże ilości alkoholu i narkotyków .
Został przewieziony do Austrii i otrzymał honorowy grób na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu . Jego matka Maria została później pochowana obok niego.
Grób stał się międzynarodowym miejscem pielgrzymek.
Kilka tygodni po jego śmierci, album album „Out of the Dark (Into the Light”) został wydany i szybko stał się ogromnym sukcesem.
Kolejne albumy zostały wydane pośmiertnie, takie jak „Cholera, wciąż żyjemy”. Jego życie zostało sfilmowane – w 2008 roku powstał film film „Falco – Cholera, wciąż żyjemy” z udziałem m.in. W roli głównej austriacki muzyk Manuel Rubey.
Istnieje również własny musical Falco. Ze swoim tak zwanym„Wiener Schmäh” (wiedeńskim humorem) podbił cały świat jak nikt inny przed nim. Falcostiege i Falcogasse w Wiedniu zostały nazwane na cześć gwiazdy muzyki pop.
Pomnik Falco został wzniesiony w dolnoaustriackim uzdrowisku Gars am Kamp . Wskazówka dotycząca podróży w czasie: Restauracja „Altes Fassl” przy Ziegelofengasse, gdzie kiedyś mieszkał Falco, jest doskonałym miejscem na posiłek. Alt-Wiener Backfleisch lub klasyczny oryginał– wiedeński sznycel cielęcy są tam przepyszne.
Można tam również upamiętnić Falco! Źródła zdjęć: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wien_-_Falco-Graffiti_von_Lush_Sux.JPG?uselang=de
