Malarstwo w Wiedniu

Około 1900 roku Wiedeń liczył około dwóch milionów mieszkańców, którzy przybyli do stolicy ze wszystkich części monarchii Habsburgów. Wiedeń zawsze był miastem wysokiej szlachty i intelektualistów, ale jednocześnie bieda i konserwatywne struktury charakteryzowały również codzienne życie.

Był to tak zwany „fin de siècle ” – koniec wieku – a Wiedeń charakteryzował się duchem optymizmu, jakiego nigdy wcześniej nie było. Do Wiednia ściągali artyści z dziedziny muzyki, malarstwa, psychologii, filozofii, literatury i architektury . Twórczość artystyczna tego okresu jest znana jako wiedeński modernizm , a lata 1890-1910 są uważane za przybliżony okres.

Wszystko, co wcześniej było tradycyjne w imperium, zostało odrzucone i zakwestionowane. Zamiast tego nastąpiły trwałe wstrząsy. Zygmunt Freud założył psychoanalizę, a jego książka „Interpretacja snów” została opublikowana w 1899 roku. Wpłynęło to na pisarzy i poetów w wiedeńskich kawiarniach i salonach, którzy spotykali się tam i inspirowali nawzajem. Arthur Schnitzler przychodzi na myśl ze swoim najsłynniejszym dziełem „Der Reigen”.

Gustav Mahler był w tym czasie dyrektorem Opery Wiedeńskiej i znacząco zreformował program operowy. Arnold Schönberg, malarz-kompozytor, stworzył muzykę dwunastotonową , a Otto Wagner ukształtował miasto architektonicznie jak żadne inne dzięki swoim secesyjnym budynkom.