Mozart i Strauss

Przeżyj humorystyczną rozmowę między dwoma światowej sławy kompozytorami – Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem – cudownym dzieckiem z Salzburga i Johannem Straussem Sohnem, prawdziwym wiedeńczykiem wśród wielkich kompozytorów, znanym również jako „Król Walca”.

do następnego podświetlenia

Oczekuj dowcipnego dialogu między dwoma kompozytorami Mozartem i Straussem, któremu towarzyszyć będą ich najlepsze muzyczne przysmaki. Mozart jest znany ze swoich dzieł – „Mała nocna muzyka” i „Czarodziejski flet”. Johann Strauss Sohn przeszedł do historii jako kompozytor walca dunajskiego.

Kup bilety już teraz

Kim był Mozart?

Wolfgang Amadeusz Mozart urodził się 27 stycznia 1756 roku na słynnej Getreidegasse w Salzburgu. Był najmłodszym dzieckiem Leopolda Mozarta i Anny Marii z domu Pertl. Jako dziecko był często nazywany Wolferl, jako dorosły lubił nazywać siebie „Amadé” na sposób francusko-wiedeński.

Jego ambitny ojciec uczył go razem ze starszą siostrą Marią Anną, znaną jako Nannerl. Już w młodym wieku występował jako „cudowne dziecko” na trasach koncertowych w całej Europie. Jego pierwszy występ w Wiedniu miał miejsce w 1762 roku, kiedy to w wieku sześciu lat wystąpił wraz z siostrą w Sali Lustrzanej w Schönbrunn przed władczynią Habsburgów Marią-Teresją. Następnie wskoczył jej na kolana i „pocałował ją na pożegnanie”.

Życie Mozarta

Potem nastąpiły liczne podróże po Europie. Pierwszymi przystankami były Niemcy, Francja i Wielka Brytania. Później wiele podróżował po Włoszech i wielokrotnie powracał do Salzburga, gdzie był koncertmistrzem kaplicy dworskiej w służbie księcia arcybiskupa Hieronima hrabiego Colloredo.

Z czasem napięcia w służbie arcybiskupa rosły . Przełom nastąpił w końcu wraz ze słynnym „kopniakiem w stopę”, który otrzymał od wysłannika hrabiego Arco w wiedeńskim Deutschordenshaus. Tym samym awansował na niepodległość jednym kopnięciem.

Swoją karierę rozpoczął jako niezależny artysta w Wiedniu w 1781 roku. Udzielał lekcji gry na fortepianie, grał na koncertach i komponował dla różnych klientów. Wraz z Haydnem i Beethovenem założył klasycyzm wiedeński.

Do historii przeszła również muzyczna rywalizacja Mozarta z nadwornym kompozytorem Antonio Salierim. Cesarz Józef II postawił przed nimi zadanie napisania krótkiej opery i wystawienia jej na dwóch przeciwległych scenach w Oranżerii w Schönbrunn . Różnica w randze była zauważalna – opera Mozarta została wykonana jako preludium, a utwór Salieriego trwał dwa razy dłużej i odniósł ogromny sukces. Znalazło to również odzwierciedlenie w jego honorarium, ponieważ Salieri otrzymał podwójną pensję.

Mozart i Constanze Weber

Mozart poślubił Constanze Weber w katedrze św. Szczepana w Wiedniu i spędził z nią szczęśliwe lata w zachowanym do dziś domu Mozarthaus przy Domgasse. Mieli sześcioro dzieci, z których przeżyło tylko dwóch synów. Tutaj powstały jego najsłynniejsze dzieła, takie jak „Le Nozze di Figaro”, „Don Giovanni” i„Eine kleine Nachtmusik”.

Mozart był u szczytu swojej kariery około 1790 roku. Następnie powstały dzieła „Cosi fan tutte”, „La Clemenza di Tito” i wreszcie jego najbardziej znane i prawdopodobnie najsłynniejsze dzieło, singspiel „Czarodziejski flet”.

Ostatnie trzy lata życia (1789-91) również były dla Mozarta udane pod względem artystycznym i finansowym. Czarodziejski flet odniósł wielki sukces, ale wielokrotnie popadał w długi. Wraz z Emanuelem Schikanederem, dyrektorem teatru Freihaustheater auf der Wieden, był bratem w loży masońskiej „Zur Wohltätigkeit”.

Requiem d-moll było jego ostatnią kompozycją, podczas której poważnie zachorował. Zmarł 5 grudnia 1791 r. w wieku zaledwie 35 lat z powodu lokalnej gorączki fryzyjskiej. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem został pochowany w grobie szybowym na cmentarzu St. Marx. Później dokładną lokalizację pochówku można było określić jedynie w przybliżeniu. Dziś możemy odwiedzić kolejny grób honorowy na Cmentarzu Centralnym i podziwiać pomnik Mozarta w Burggarten .

Johann Strauss syn

Johann Strauss Sohn, Król Walca, urodził się w Wiedniu 25 października 1825 roku i zmarł również w Wiedniu w 1899 roku. Był kompozytorem, dyrygentem, synem ojca Johanna Straussa i bratem Josefa i Eduarda. Już jako dziecko pragnął zostać muzykiem, co raczej nie podobało się jego ojcu.

Jego ojciec również był muzykiem i nadwornym balistą cesarza, ale opuścił rodzinę dla innej kobiety. Jego matka Anna tym bardziej wspierała syna w osiągnięciu sukcesu jako kompozytor.

Syn Johanna Straussa zadebiutował z powodzeniem w wieku 19 lat ze swoją orkiestrą w kasynie Dommayera w Hietzing, stając się tym samym największym rywalem swojego ojca. Odniósł jeszcze większy sukces niż jego ojciec. Jego trasy koncertowe po Europie i USA doprowadziły do prawdziwej „manii Straussa”.

Jego wczesne lata charakteryzowały się rywalizacją z ojcem. Gdy rekrutował swoich odbiorców z klasy średniej i wyższej, jego syn początkowo zwrócił się do studentów, mniejszości etnicznych i grup marginalizowanych. Szukał również zleceń poza Wiedniem, co doprowadziło do licznych tras koncertowych po całej Europie.

Po tym, jak jego ojciec zmarł nagle na szkarlatynę w 1849 roku w wieku zaledwie 45 lat, jego syn był w stanie przejąć orkiestrę ojca. Dopiero w 1852 roku Johann Strauss Sohn otrzymał zlecenie wykonania muzyki na dworze cesarskim. Później otrzymał tytuł k.k. Hofballmusik-Direktor.

Operetka „Fledermaus” i „Baron cygański ” wywołały dalszy szum. Jako Król Walca został obsypany zaproszeniami i zaszczytami. W ciągu dnia komponował niezliczone walce i operetki, a wieczorami grywał do późnych godzin nocnych. Światową sławę przyniósł mu Walc Dunajski, uważany za sekretny hymn Austrii.

Ogromne obciążenie pracą Straussa zebrało swoje żniwo: załamania fizyczne wymagały serii wizyt w spa w latach 1853-55. Zainspirował się w Badgastein, a następnie spędził kilka sezonów w Pavlosk niedaleko Petersburga, gdzie udało mu się również pozyskać rosyjską rodzinę carską. To właśnie występy w Pawłowsku pozwoliły w końcu synowi Straussa wyjść z cienia ojca w Wiedniu.

W 1862 roku poślubił byłą piosenkarkę Henriette, zwaną Jetty, która była o siedem lat starsza od niego i która również została jego menadżerem. Po jej śmierci w 1878 roku ożenił się z młodszą o 25 lat aktorką i piosenkarką Ernestine Dittrich, znaną jako Lili. Wkrótce jednak rozwiedli się z powodu innego mężczyzny. Pocieszał się Adele Strauss, młodszą od niego o 31 lat. Aby móc się z nią ożenić, przeszedł z katolicyzmu na protestantyzm, a nawet opuścił państwo austriackie i został obywatelem Saksonii i Gothy.

W 1872 roku wyruszył w swoją najdłuższą trasę koncertową, która zabrała go przez Atlantyk na „World Peace Festival” w Bostonie i dalej do Nowego Jorku . Wkrótce jednak zatęsknił za domem i cieszył się, że znów będzie mógł występować w Wiedniu.

Zmarł 3 czerwca 1899 r. w wieku 74 lat w wyniku zapalenia płuc. Był trzykrotnie żonaty i nie pozostawił potomstwa.

Jego pomnik w Stadtpark jest jednym z najczęściej fotografowanych w Wiedniu, a na Cmentarzu Centralnym możemy odwiedzić jego grób honorowy. Można również odwiedzić jego dawny dom przy Praterstrasse, gdzie skomponował słynny Walc Dunajski . W 9. dzielnicy znajduje się również interesujące muzeum poświęcone dynastii Straussów.