Jak długo istnieje wiedeński Naschmarkt i gdzie się znajduje? Jak się wcześniej nazywał? Co oznacza dziś Naschmarkt?
Na wiedeńskim Naschmarkt, największym targowisku miejskim w Wiedniu, tuż przy Karlsplatz, oferowane są potrawy i napoje z całego świata . Jedną stronę zdobią sklepy spożywcze z wielokulturową ofertą, druga służy do jedzenia i picia na miejscu. Szczególnie latem popularne jest spędzanie tu przerwy na lunch lub wpadanie na drinka wieczorem. Bary są zwykle otwarte do północy. Niezależnie od tego, czy masz ochotę na typowe austriackie specjały, azjatyckie, tureckie czy izraelskie jedzenie , na 120 straganach każdy znajdzie coś dla siebie. Istniejący od 1774 roku Naschmarkt jest największym śródmiejskim targiem handlowym Wiednia, zajmującym około 2,3 ha. Jego poprzednikiem był targ owocowo-warzywny założony na Freyung w centrum miasta. Ze względu na trwające spory między magistratem a klasztorem Schottenkloster, został on przeniesiony w 1780 roku do książęcego Starhemberg Freyhaus, dzisiejszego obszaru Wiedner Hauptstraße – Resselgasse – Operngasse. Ten dawny karyncki targ był początkowo znany wśród mieszkańców jako„Aschenmarkt” .
Mały targ mleczarski powstał w miejscu dawnego miejskiego składu popiołu i obornika . „As ch” było również powszechną nazwą dla zwykłego wiadra na mleko wykonanego z drewna jesionowego. Później przekształciło się to w nazwę Naschmarkt. Już na początku XIX wieku ale także przysmaki z nutą dalekich krain , takie jak egzotyczne cukierki, daktyle czy skórka pomarańczowa zakonserwowana w cukrze. We wcześniejszych czasach na straganach było więcej mężczyzn niż kobiet. Później jednak„Fratschlerinnen”, „Höcklerinnen” lub „Bolettenweiber ” przejęły władzę na Naschmarkt i stały się sławne dzięki swoim luźnym ustom i różnorodnemu używaniu przekleństw.
Miały dobrze znane przezwiska, takie jak „Maschansker-Kadel”, „Krawall- Minerl „,„Wäscher-Tonerl”, „Fischkopf-Reserl” itp. Jednak „Sopherl ” stał się synonimem Naschmarkt. Wiedeński felietonista Vinzenz Chiavacci pisał o „Sopherlvom Naschmarkt ” w każdą niedzielę od 1883 roku w swojej kolumnie w „Österreichische Volkszeitung”. Elementarny odpowiednik „słodkiej wiedeńskiej dziewczynki”: zuchwały , zrzędliwy i smarkaty . To, że istniała naprawdę jest prawdopodobne, ale nie udowodnione. Przedmiotem sporu pozostawały zawsze podatki, jakie tzw. strażnicy szpinaku musieli ściągać z głośnego i wyuzdanego regimentu kobiecego. Nazwa ta pozostała obraźliwym określeniem dla wiedeńskiej egzekutywy , która nosiła zielone mundury aż do 2005 roku. W dniu 30 marca 1905 r. rada miasta zdecydowała o oficjalnej nazwie„Naschmarkt” dla placu targowego między Freihaus a rzeką Wiedeń. Po uregulowaniu i zabudowaniu rzeki Wiedeń, Otto Wagner zaplanował wspaniały bulwar dla cesarza od Hofburga do Schönbrunn nad rzeką Wiedeń.
Plany te padły jednak ofiarą wybuchu I wojny światowej i śmierci Otto Wagnera.
W rezultacie rynek zaczął się powiększać z pierwotnego obszaru do zadaszonego obszaru nad rzeką Wiedeń, z 13 500 m² do 36 000 m². Architekt Friedrich Jäckel otrzymał zlecenie na budowę 57 drewnianych hal sprzedaży z żelaznymi stężeniami. Zaprojektował go w stylu epoki Biedermeier. Dziś są to budynki wpisane na listę zabytków. Rynek mógł pomieścić 50 000 osób .
Kiedy został otwarty w 1916 roku, 600 handlarzy oferowało swoje towary na sprzedaż. Naschmarkt stał się obecnie nieco drogi, jeśli chodzi o codzienne zakupy, ale jest zdecydowanie popularny, zwłaszcza jeśli chodzi o degustację i degustację. Wskazówka dotycząca podróży w czasie: Sobotnie śniadania są tu bardzo popularne, odbywa się tu także cotygodniowy pchli targ.
Uwaga: targ jest zamknięty w niedziele ! Więcej informacji: Naschmarkt – godziny otwarcia od poniedziałku do soboty, adres, oferty (wien.gv.at ) Źródło zdjęcia: https:%C3%
