Kiedy rzeka została uregulowana w 1875 roku, wyrosła główna odnoga Dunaju z początku XVIII wieku została oddzielona od nowej głównej odnogi tamą i przekształcona w obszar rekreacyjny jako „Stary Dunaj”. Jednak na przełomie wieków „wypoczynek” nie był jeszcze naturalną częścią życia w Wiedniu. To sprawiło, że ludzie byli jeszcze bardziej świadomi dobrodziejstw natury w tych kilku wolnych godzinach. Odpoczywająca zieleń, dobre powietrze i woda dla oka i duszy. Promień działania był oczywiście ograniczony, gdyż żaden prywatny ani publiczny transport nie umożliwiał dotarcia do odległych miejsc w krótkim czasie. Ludzie chodzili pieszo, ci, których było na to stać, korzystali z dorożki. Celem podróży były obrzeża miasta . Las Wiedeński z winiarniami na zachodzie, czeski Prater na skraju Lasu Laa na południu, łąki Prateru z Wurstelprater i, powyżej nowego Mostu Księcia Rudolfa (Reichsbrücke), obszar Starego Dunaju. Wciąż brudne ulice Wiednia, zakurzone, złe powietrze i szare domy prowadziły ludzi do Starego Dunaju , gdzie wierzby łagodnie zakrzywiały się nad wodą, piaszczysta plaża Gänsehäufel przypominała im wybrzeża włoskiego Adriatyku i gdzie później mogli obserwować żaglówki na tarasach zajazdów i marzyć o odległych krainach. Wkrótce osiedlili się tu przedsiębiorcy, którzy dobrze wyczuwali, co uszczęśliwi wycieczkowiczów. To właśnie tu, nad Starym Dunajem, w Austrii narodziło się żeglarstwo . Edward Drory z Berlina, syn rozległej angielskiej rodziny, która dostarczała dyrektorów gazowni w całej Europie, kochał żeglarstwo i 16 marca 1886 r. założył pierwszy austriacki klub żeglarski, Union Yacht Club Stammverein. Zmienne, porywiste warunki wietrzne nadal sprawiają, że teren ten jest bardzo wymagający. Stary Dunaj jest także kolebką krajowego wioślarstwa , które również przywędrowało do nas z Anglii. Idealne warunki spokojnej, pozbawionej prądów wody sprawiły, że wkrótce powstał Pierwszy Wiedeński Klub Wioślarski LIA i inne. Krajowe i międzynarodowe konkursy i imprezy przyciągały również wyższe klasy średnie i arystokratów, wnosząc do Starego Dunaju elegancki blask w ekskluzywnym gronie. Powierzchnia Starego Dunajca wynosi około 156 ha. Starorzecze jest zasilane częściowo przez źródła, ale głównie przez przepływ wód gruntowych biegnących równolegle do Dunaju. W szczytowe dni na Alte Donau przychodzi dziś 20 tys. osób z całego Wiednia, rocznie 1,5 mln. Dodano 1600 łodzi, elektrycznych i rowerów wodnych, które pomagają zostawić za sobą codzienność. Wypoczywaj, szukaj rekreacji, uprawiaj sporty wodne, spotykaj się z przyjaciółmi i wspólnie delektuj się pysznym jedzeniem i piciem w około 40 znakomitych lokalach gastronomicznych. To właśnie oferuje ta idylla w wielkim mieście, oddalona zaledwie o 7 stacji metra od Katedry św. Szczepana. Ciek wodny ma prawie 8 kilometrów długości i do pół kilometra szerokości, od parku wodnego przy Nordbahndamm do Wagramer Straße nazywany jest Górnym, a następnie Dolnym Starym Dunajem. Na jego brzegu znajdują się liczne łaźnie publiczne i kąpieliska. Dopiero od 18 lipca w Strombucht przy stosie parowców udostępniono bezpłatnie kolejne 6.000 m² powierzchni do opalania. Można zobaczyć czaple, żółwie, bobry i piżmaki, zimorodki i szyszki. Występujące gatunki ryb karp, szczupak, lin, sum, węgorz występują w dużej ilości. Można tu również znaleźć liny, leszcze, wzdręgi, sandacze i okonie.
Cieszą się one również doskonałą jakością wody!Wskazówka dotycząca podróży w czasie: Pojedź czerwoną linią metra U1 bezpośrednio do Starego Dunaju, wysiądź na stacji i udaj się na kąpielisko lub wypożycz łódź.
Źródło zdjęcia:https://alte-donau.info/media-presse/Copyright: Grupa robocza „Die Schöne Alte Donau”
